VVV - Groningen
Het leven van een VVV supporter gaat niet over rozen, zo bleek gisteren maar weer eens. Hopende dat VVV de 2 weken rust kon gebruiken zodat er weer geblesseerde spelers terug zouden keren bleek vergeefse hoop. Machach was er weer bij, maar afwezig nog steeds basisspelers als C.Donis, Post en Guwara. Wederom (of nog steeds) vallen de grootste klappen op het middenveld. Daar werden de opengevallen plaatsen ingevuld door Simon Janssen en nota bene Steffen Schäfer. Tegenstander Groningen (ondanks een 6e plek op de ranglijst), presteert de afgelopen weken ook niet zoals men van die plek zou mogen verwachten. Zo werd de laatste wedstrijd tegen RKC op een manier verloren die bijna vraagtekens oproept op matchfixing. Twee ingeleverde ballen op de rand van het strafschopgebied zorgden voor een snelle voorsprong voor de Waalwijkers, die na het missen van vele kansen in de tweede helft niet meer goedgemaakt werd. Nou laten we ook maar hopen op zo’n off-day van de Groningers dan. Dat zou enkele belangrijke punten betekenen voor de geel-zwarten.
Het lijkt echter anders te lopen. Groningen bepaalt het spel, VVV wacht af op de eigen helft, en een ding is zeker; Zelfs al zou Groningen dezelfde fouten maken als tegen RKC, zo gepositioneerd zul je daar niet van kunnen profiteren. Dan maar op eigen kracht. Maar dat is de eerste 20 minuten teveel gevraagd. Het is duidelijk, het elftal van VVV is door de wijzigingen op het middenveld behoorlijk gemankeerd. De keren dat de bal in de ploeg is, is er veel onwennigheid, maar vooral ook veel slordigheden. Gevolg is veel balverlies, en dus weinig dadendrang richting het Groningse doel.
In die 20 minuten zijn er in elk geval wel 3 momenten voor de doelen. Groningen raakt de bovenkant van de lat, en Kirschbaum staat bij een bal uit een moeilijke hoek, op de juiste plek om die kans onschadelijk te maken. Aan de overkant schiet Giakoumakis ook vanuit een lastige positie in de zijkant van het net. Voor de rest gebeurd er niet veel, en dat speelt zich grotendeels af op de Venlose speelhelft.
Tussendoor heeft Matusiwa van FC Groningen een gele prent gekregen, en dat krijgt een vervolg in de 20e minuut van de wedstrijd. Wederom een overtreding op Vito van Crooij levert een tweede gele, en dus rode kaart op voor de Groninger. Gaan de Groningers ons dan op deze manier in het zadel helpen? Het lijkt er in elk geval wel op. 70 minuten met een man meer. Een even later is er de eerste grote kans voor de venlonaren. Een kopballetje van Machach (waar wellicht een controle en schot effectiever geweest zou zijn), kan doelman Padt niet in verlegenheid brengen.
Dan een verrassende zet van Jos Luhukay. Daar waar veel trainers wachten tot de rust om in te grijpen, maakt Jos zijn eerste move al na 30 minuten. Het gewijzigde spelbeeld vraagt om een andere tactiek, en de trainer laat gelijk zien dat hij niet van plan is om 15 minuten te verspelen. Roemer wordt in het veld gebracht ipv een van de drie centrumverdedigers (Gelmi).
Het spelbeeld veranderd totaal ten opzichte van die eerste 20 minuten. VVV neemt logischerwijs het initiatief over. Groningen zakt in en probeert af en toe te counteren. Tot dan lijkt VVV niet bij machte om vanuit die man meer situatie het de Groningers echt moeilijk te maken.
In de rust heeft Jos Luhukay de tijd om zijn ploeg voor te bereiden op 45 minuten man-meer situatie, dus wij gaan er eens goed voor zitten want dit is toch de uitgelezen situatie om 3 belangrijke punten binnen te slepen. Verrassend genoeg begint de eerste helft echter uitermate gezapig. Wat Groningen doet, was te verwachten, wat VVV doet is iets wat ik niet aan zag komen. En de eerste 3 minuten na rust zijn dan ook een voorbode van wat we de tweede helft grotendeels voorgeschoteld krijgen. De bal gaat in de achterste linie van links naar rechts, en dat in een uitermate laag tempo. Daardoor lukt het VVV niet om de bal minimaal een linie naar voor, of iets dieper richting de vleugels te krijgen. Na drie minuten komen we dan eindelijk even over de helft, maar zijn ook net zo snel weer terug op de plek waar we begonnen. Dit moet anders. Het lukt VVV echter niet om uit een ander vaatje te tappen. Uiteindelijk leveren 30 minuten voetbal op deze manier 2 situaties op. Een verdwaald schot schiet een reclame-uiting op O3 omver, en bij een lastige bal van achteruit probeert Giakoumakis op doel te koppen. Net als voor rust op de kopbal van Machach, zijn dit geen ballen waar je een keeper mee in de problemen brengt. In het algemeen lukt het VVV om wat ‘voordreiging’ te verzorgen via de rechterzijde waar Roemer staat. Op links wordt duidelijk een vleugelspeler gemist, die het spel breed genoeg kan houden om in die linie meer de bal van links naar rechts te kunnen laten gaan om de verdedigende stellingen van Groningen open te breken. Tussendoor stuur ik nog even een appje ‘op deze manier moeten we uitkijken dat we zo dadelijk niet nog die ene kans tegen krijgen’. De wedstrijd ‘sukkelt’ verder. En behoudens die twee zachte kopballetjes op doel kan ik me geen echte kansen herinneren.
De teleurstelling is dan ook groot, temeer daar we 70 minuten met een man extra spelen. Het lijkt af te stevenen op een bloedeloze 0-0. Maar daar is ie dan, die ene kans. Dekker laat zich (niet voor de eerste keer deze wedstrijd) wel erg makkelijk wegzetten door Mo Hankouri. Die bedenkt zich niet, en haalt uit. En dan lijkt het voor mezelf in slow-motion te gaan. Je ziet die bal van de voet afgaan en de camera is zo gepositioneerd dat je de baan van het schot al uit kunt stippelen……………….. ‘daar gaan we’ hoor ik me denken. En voordat die bal bij de goal is, lijken er nog 100 gedachten voorbij te komen.
Kirschbaum duikt, maar het mag niet baten. De bal slaat hard in de verre hoek. Het voelt als een kaakslag in de laatste ronde van een boxwedstrijd. Als de VVV supporters die naar deze wedstrijd kijken hetzelfde gevoel hebben, dan voelt dit aan als iets tussen 8 seconden tellen en een Knock-out.
Hoe is dit mogelijk. Ik zie veel opmerkingen van pech voorbij komen. Maar het enige pech dat we hadden deze avond was nog steeds de afwezigheid van diverse spelers. Mogen we dat als een excuus aanvoeren? Ik weet het even niet, bij mij was het geen 8 seconden, maar een echte K-O.
We hebben nog 2 minuten officieel. Daar komen er nog 6 bij als extra tijd. VVV gaat opportunistischer voetballen, en er gebeurt in elk geval wat meer. We maken zelfs de gelijkmaker nog via Roemer. De VAR bepaalt echter anders. 2 spelers trachten de diepe bal aan te nemen. Giakoumakis en Roemer. Indien Giako de bal raakt voordat Roemer hem inschiet, is het buitenspel. De beelden worden minutenlang bekeken. Het lijkt erop, maar wat ik ook zie is dat de baan van de bal niet veranderd. Raakt Giakoumakis de bal wel of niet. Ik durf het niet te zeggen, zelfs als ik objectief probeer te kijken. Het geel/zwart in me zegt dus: we kunnen het niet zien, dus doelpunt. Maar schijnbaar is dat niet voldoende. De goal wordt afgekeurd. Dat is dan weer de volgende tegenvaller. Nee het zit soms ook niet mee. Maar is de nederlaag van vandaag pech, zoals ik veel voorbij zie komen op internet. Nee, dan had je wat meer dadendrang moeten laten zien en zelf ook wat af moeten dwingen. Die goal van Groningen is vannacht nog wel enkele malen de revue gepasseerd, net zoals het spelbeeld van de tweede helft. Zondagmorgen… toch nog even de statistieken van die wedstrijd nakijken.
2 schoten op doel; zijn dat die twee ongevaarlijke kopballen? Ik kan me (behoudens de afgekeurde gelijkmaker van Roemer) ook niet iets anders herinneren waarbij Sergio Padt zijn kunsten heeft moeten vertonen. En dat na 70 minuten man-meer situatie, AUW.
Tot slot blijft nog een vraag. Hoe hadden we het gedaan met publiek gisteren? En hoe hadden we de wedstrijd dan beleeft? Zo ‘koud’ voor de TV is de wedstrijd van gisteren wel erg confronterend.
Nu is er een enorme klap voor de club en de supporters. We staan nog op plek 16, hebben het zeker nog in eigen hand, maar omdat te realiseren lijkt een belangrijke verandering nodig; die geblesseerde middenvelders moeten terug. Danny Post, en de steeds beter spelende Christos Donis worden node gemist. Post lijkt op de weg terug, maar gaan we die tweede nog tijdig terug zien? Waar we een tijdje terug nog enkele punten nodig hadden om naar boven te kijken, lijkt de modus voorlopig: naar onder kijken en hopen, hopen, hopen.
Het is nog niet verloren, maar het eindigt waar we begonnen met dit verhaal; het leven van een VVV supporter gaat niet over rozen.
Volgende week PSV, positief: weer 2 weken extra waarin Christos Donis kan herstellen.
#HomeDaysVenlo
